Wát heb jij nu eigenlijk gestudeerd?

Dat is wat mensen zich (al dan niet luidop) afvragen wanneer ik zeg wat ik gestudeerd heb: Muziektheorie-Schriftuur. Dat klinkt als veel theorie en ook iets met schrijven?

Wát heb jij nu eigenlijk gestudeerd?

Dat is wat mensen zich (al dan niet luidop) afvragen wanneer ik zeg wat ik gestudeerd heb: (master in) Muziektheorie-Schriftuur
(en Initiële Lerarenopleiding van Academisch Niveau).
Dat klinkt als veel theorie en ook iets met schrijven?
Inderdaad. Maar het is veel meer dan dat.

Dus bij deze:

"Muziektheorie-Schriftuur" betekent dat je de belangrijkste muzieknotatiesystemen leert lezen met als doel muziek (historisch correct) te kunnen uitvoeren.
Voorbeelden van muzieknotatie-systemen zijn:
- de "gewone" notenbalk met 5 lijnen met solsleutel of fasleutel die je in de notenleerlessen in de muziekschool leert lezen,
- akkoorletters voor gitaristen,
- tablaturen of grepenschriften,
- basso continuo,
- oude sleutels,
- Gregoriaans gezang op notenbalken met 4 lijnen, ...

Om muziek historisch correct te leren uitvoeren, is het uiteraard nodig dat je de nodige bagage meekrijgt. Dit gaat zowel om theorie die helpt om muziek in de juiste context te kunnen plaatsen:
geschiedeis, kunstgeschiedenis, literatuurgeschiedenis, muziekgeschiedenis, muziek en maatschappij, muziekpsychologie, ...)

als om praktijk:
- juist leren zingen,
- een uitgebreide gehoortraining
(in mijn geval: ritmisch, melodisch en meloritmisch dictee,
meerstemmig dictee (2- en 3stemmig en harmonisch dictee (akkoorden leren herkennen) )
- verschillende instrumenten leren bespelen
(in mijn geval piano, orgel, blokfluit en zang)
- in verschillende stijlen leren schrijven (hieronder meer hierover)

Het doel van de schrijfvakken is niet (zoals bij een componist) om te gaan schrijven wat je nu zelf het mooist vindt en nadenken hoe je je liefst muzikaal zou uitdrukken.
Het doel is dat je verschillende stijlen van binnen en van buiten kent, dat je inzicht krijgt in hoe muziek evolueert en dat je kan inschatten wat bepaalde muziek in een bepaalde tijdsgeest betekende.
Je leert verschillende stijlen zo goed mogelijk nabootsen, eerder om te tonen dat je het begrijpt en kent maar niet met als intentie om te gaan vernieuwen of jezelf te profileren.

Ikzelf heb tijdens mijn opleiding 6 jaar lang met veel plezier dagelijks muziek geschreven. 😄 Wat een zalige tijd was dat!
Het ging dan om volgende dingen:
- vierstemmige koormuziek zonder tekst waarbij harmonieleer centraal stond,
(dit moesten we niet enkel schriftelijk kunnen maar ook improviserend aan de piano)
- canons in elk interval (octaaf, kwint, terts, ... en sporadisch de andere intervallen waarbij de leer van het contrapunt centraal stond,
- fuga's (thema en tegenthema's ontwerpen, exposities, divertimenti en stretti),
- koraalvoorspellen,
- volksliedbegeleidingen voor piano of orgel,
- a capella muziek in de stijl van Voice Male, The Swingle Singers, The King Singers, ...
- popliederen vierstemmig gemaakt (voor koor)

Zo, hopelijk is het nu duidelijk wat "Muziektheorie-Schriftuur" inhield (toen ik studeerde).
Dat ik dit aan 2 verschillende instituten heb gestudeerd met beiden totaal andere waarden en klemtonen of dat ik me naast mijn studies ook nog erg verdiept heb in andere vakken (waaronder zingen), is voor een andere post.

Werkgevers uit het onderwijs kunnen mijn CV opvragen via [email protected].